Hotel STARZYŃSKI / dawny PTTK Dom Turysty

Trzykondygnacyjny budynek usługowo-rozrywkowy, w którym mieściły się: kawiarnia z tarasem, bar, hall, szatnia, portiernia, klub oraz czytelnia. Całość opierała się na 25 centymetrowych ścianach poprzecznych wykonanych z cegły, rozstawionych co 6 metrów. To tzw. „żyletka” – charakterystyczny element twórczości Mark Leykama – historyka sztuki i architekta, twórcy poznańskiego Okrąglaka i współtwórcy Stadionu X-lecia w Warszawie.

Budowę Domu Turysty PTTK w Płocku, rozpoczęto w 1959 roku, a oddano do użytku w 1962 roku. W „Dotknięciu nocy” (1961) widać stojący już budynek, otoczony rusztowaniami.

Choć trzeba przyznać, że już 1405 roku był tutaj budynek, zbudowany na polecenie Aleksandry, siostry króla Jagiełły i żony księcia (piastowicza) Siemowita IV. Był to pierwszy szpital w Płocku, z kościołem Św. Trójcy i klasztorem obsługującym szpital oo. Dominikanów. Całość posadowiona została na Wzgórzu Sieciecha, między ul. Piekarską i ul. Nadwiślańską (która osunęła się do Wisły około 200 lat później). Na ocalałych fundamentach kościoła zbudowano w 1812 r. teatr, który działał ponad 120 lat, do 1940 roku. Teatr Miejski, z charakterystyczny frontonem w stylu klasycystycznym, gościł przyjezdne zespoły aktorskie z Warszawy i Krakowa, w tym zespół Wojciecha Bogusławskiego (1757-1829), twórcy polskiej sceny narodowej. Budynek został rozebrany na wniosek niemieckich władz okupacyjnych.

Wspominany na początku budynek Domu Turysty PTTK przetrwał do dziś. Znajduje się tu prywatny hotel. Wiele lat temu, nowy właściciel zmienił bryłę, zabudowując taras oraz dostawiając od strony skarpy nowy budynek. Tym samym całość straciła pierwotną lekkość i osiową kompozycję. Nie przetrwały też wnętrza; podłoga z porcelitu w hallu, ozdoby fajansowe w czytelni zaprojektowane i wykonane przez Lecha Grześkiewicza. Nie ma też tkanin drukowanych na płótnie przez „Ład”, wg projektów ze szkoły zakopiańskiej pod kierunkiem profesora Antoniego Kenara.