komedia tv, 82 min. | rok produkcji: 1987 | premiera: 22 lipca 1988 Alicja Migulanka – Stefa Dederko, salowa w szpitalu | Roman Kłosowski – Karol Dederko, recepcjonista w szpitalu | Krzysztof Kowalewski – Rozmaryn, sekretarz KW | Bożena Dykiel – pielęgniarka Laparkowska | Maria Gładkowska – Gabrysia, dziewczyna Marka | Wojciech Malajkat – Marek Sykut, student, salowy w szpitalu | Piotr Fronczewski – doktor Erdman, położnik | Dorota Kamińska | Emilia Krakowska | Jerzy Zygmunt Nowak | Bronisław Pawlik | Marta Klubowicz | Marek Frąckowiak | Janusz Kłosiński | Janusz Rewiński | Zdzisław Wardejn | Wojciech Wysocki | Kapela Czerniakowska Za kilka godzin ma się urodzić milionowy obywatel regionu. Komputery ustaliły, że ma się to stać w miejscowym szpitalu, w mieście wojewódzkim, które nie jest duże i nie wyróżnia się niczym specjalnym. Chodzą plotki, że władza centralna chce pozbawić je samodzielności i połączyć z innym. Co się wówczas stanie ze stanowiskami, pensjami, przywilejami lokalnych towarzyszy? Trzeba za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę. Szansa urodzi się sama – w dosłownym i przenośnym znaczeniu. Jednak nic nie można zostawić przypadkowi. Ponownie filmowcy wracają do płockiego szpitala. Tym razem salowym, zamiast Joanny Pacuły (Sarna w „Zielonej miłości” z 1979 roku), jest młody Wojciech Malajkat. W filmie pojawia się również, jako ksiądz, Marek Frąckowiak. Na placu Narutowicza stawiany jest pomnik bez głowy. wnętrza i otoczenie szpitala zwanego „starym” (obecnie Szpital Św. Trójcy), plac Narutowicza, ul. Małachowskiego. Możemy też zobaczyć pościg ulicami: Małachowskiego (bez charakterystycznego budynku TNP, w którym mieści się dziś Pub Rock 69 i Galeria Oto Ja), Teatralną i Piekarską oraz Kazimierza Wielkiego. 00:05:49:12 – scena na dziedzińcu szpitala miejskiej (obecnie Szpital św. Trójcy) 00:19:29:24 – scena z ustawianiem pomnika bez głowy 00:48:08 – pościg samochodowy po ulicach Płocka: plac Narutowicza, Małachowskiego, Teatralna, Kazimierza Wielkiego (Wieczorka) Stanisław Moszuk komediowego warsztatu uczył się od najlepszych. Pracował jako operator w „Kochaj albo rzuć” Sylwestra Chęcińskiego oraz w „Wyjściu awaryjnym” i „Och, Karol” Romana Załuskiego. Za scenariusz odpowiadał Andrzej Mularczyk, który ma na swoim koncie około 40 filmów. Na podstawie jego scenariuszy powstała znakomita trylogia „Samych swoich”, „Wyjście awaryjne”, a także seriale tv „Dom” czy „Blondynka”. Współtworzył również scenariusz do filmu „Katyń” Andrzeja Wajdy. Cesarskie cięcie
Info
01
informacje
reżyseria: Stanisław Moszuk | scenariusz: Andrzej Mularczyk | zdjęcia: Zdzisław Kaczmarek | muzyka: Seweryn Krajewski | produkcja: Telewizja Polska, Zespół Filmowy Perspektywa
OBSADA
02
obsada
opis
03
opis
lokalizacje
04
lokalizacje
płockie kadry
płockie kadry
05
dialog
Karol Dederko (do grającej kapeli): Won mi stąd, póki używam kulturalnych argumentów!
mężczyzna: Jestem ojcem!
KD: Skąd ta pewność. Pewne jest to, że Kopernik odkrył Amerykę! (…) Dzień dobry Panie ordynatorze!
Ordynator Glasper: Co się tutaj dzieje?
KD: Uczę jak zwykle hołotę odrobiny kultury. Dla mnie kultura to „kloł”wszystkiego.
Rozmaryn, sekretarz KW: Gdzie głowa?
Radomski: Odp… się! O!? Przepraszam.
Rozmaryn: Jutro, najdalej pojutrze, przyjedzie telewizja. I co, pomnik bez głowy!? Znajdą się tacy, którzy powiedzą, że to symbol naszej rzeczywistości.
Za ich plecami widać kamienicę, w której mieścił się wówczas Klub Międzynarodowej Prasy i Książki, czyli eMPiK. 
ciekawostki
06
ciekawostki
🍪 Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.