Blizna

Debiut kinowy Krzysztofa Kieślowskiego przedstawia dość dramatyczne zmiany w życiu niewielkiego miasta, gdzie buduje się kombinat chemiczny. I choć to miasto w filmie nazywa się Olecko, to jest to, tak naprawdę, Płock, a kombinat „grają” Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne.

Główną rolę brawurowo poprowadził Franciszek Pieczka. Ważną, ale drugoplanową rolę zagrał w „Bliźnie” Jerzy Stuhr, wówczas jeszcze u progu swojej kariery. Kieślowski dał mu twarz naturszczyka i uczynił nową, niezwykle popularną postacią polskiego kina. Z myślą o nim pisał potem scenariusze kolejnych filmów: „Spokoju” i „Amatora”.

To jeden z tych filmów Krzysztofa Kieślowskiego, w którym możemy zobaczyć jego niezwykłe zamiłowanie do form dokumentalnych. Mamy tu idealne połączenie wrażliwości Sławomira Idziaka (późniejszego autora zdjęć m.in. do „Helikoptera w ogniu” czy „Króla Artura”) oraz genialnej kreacji aktorskiej Franciszka Pieczki. Efektem jest film o mocnym przesłaniu, ale jednocześnie pełen subtelności.

Niefortunne zlokalizowanie budowy zakładu przemysłowego stanowi pretekst do ukazania relacji między osobami podejmującymi decyzje, a tymi, którzy je realizują i ponoszą ich konsekwencje. Dyrektor Bednarz (Franciszek Pieczka) kieruje budową wielkiego kombinatu, który na skutek odgórnej decyzji został zlokalizowany na terenie prastarej puszczy. Skutki tego postanowienia szybko okazują się fatalne, cofnąć ich już jednak nie można.